Nastroje w Fiore już od dawna były ciężkie. Od czasu ataku Inkwizycji minął ponad rok, jednak szkody, które wyrządziła grupa anty-magów, wciąż były dalekie od naprawy; pogorzelisko, wciąż element krajobrazu Ery, było jednym z najbardziej materialnych dowodów na brak działań ze strony Rady Magii, a niektórzy nawet kusili się o stwierdzenie, że Król był zwyczajnie niezainteresowany stanem swojego własnego Królestwa. Coraz więcej społeczeństwa burzyło się na przywileje magów, którzy zdawali się tworzyć więcej kłopotów, jak przynosić pożytku.. Ludzie tracili swój dobytek, zdrowie, a nawet życia w związku z konfliktami i chorobami, którym nie udało się zapobiec wynajętym do zadania magom. Głosy, by bardziej kontrolować i karać gildie były coraz głośniejsze i coraz bardziej stanowcze. Bardziej radykalni nawoływali do całkowitego zakazania magii na terenie kraju za wyjątkiem specjalnych sił, mającym się stać trzonem sił obrony Królestwa. Rada stanowczo prowadziła działania, by zmniejszyć wpływ magów na społeczność, wprowadzając nawet kampanię na rzecz promocji magii, której twarzą stali się najpromienistsi magowie Fiore.
Wtedy doszło do dwóch incydentów, które dogłębnie wstrząsnęły światem magów. Pierwszy dotknął niedawno odrodzoną gildię Mermaid Crest. Choć Syrenki dopiero stawiały kroki w świecie praw i biurokracji, nikt nie mógł odmówić im determinacji i nawet Rada przyznała im status legalnej gildii. Nie uchroniło ich to jednak przed nienawiścią. Wrogie magom ugrupowanie Szczurów podłożyło bombę na terenie hotelu będącego siedzibą gildii, nie bacząc na to, że większość personelu jak i gości to zwykli obywatele. Jak ujawniła Policja Magiczna, wybuch nastąpił w podziemiach, powodując zawalenie posadzki tuż pod rejonem recepcji oraz posadzki pierwszego piętra, przysypując gruzem trzy osoby, które w wyniku obrażeń zmarły - właściciel zaatakowanego hotelu i imperium gastronomicznego Edward Tacklecherry, Syrenka i recepcjonistka hotelu Amelia Reinhart oraz sześcioletni Maksym val Doron, syn szlachcica Zernesta val Dorona. Dziesięć osób doznało poważnych złamań i obrażeń, a osiem zostało hospitalizowany z objawami wstrząsu i choroby eterytowej. Stan dwudziestu innych gości nie został podany do wiadomości publicznej. Sam budynek zamknięto na czas śledztwa i wciąż nie został oddany do użytku gildii, która otrzymała wiele wsparcia ze strony fanów i magów, jednak zarzucono im brak zabezpieczeń i beztroskie zarządzanie hotelem w czasach niepewnych nastrojów społecznych. Niedługo po ataku Szczury przyznały się do popełnienia tego aktu terroru, po raz kolejny uświadamiając Policję i Radę, że wytępienie nienawiści do magów nie jest prostym zadaniem. Mieszkańcy Fiore zaczęli oskarżać Radę o tuszowanie niewygodnych faktów i kłamstwa, a członkinie Mermaid Crest, choć wciąż w środku medialnej burzy, muszą uporać się z utratą sponsora i odbudową hotelu, co wydaje się być niewyobrażalnym przedsięwzięciem.

Pojedyncza ostoja normalności w formie kawy i ciastka. Zarządzający kawiarenką mężczyzna z pewnością nie miał za złe mistrzyni, że przebywała niemal codziennie w jego skromnych czterech progach. Większym problemem zdawały się sporadyczne odwiedziny innych syrenek, czy niekoniecznie chcianych paparazzi. Na to niestety nie było ratunku. Mimo wszystko, chaos nie zawitał tylko w mieście Syrenek. Fiołek z pewnością mogła dostrzec nagłówki o wielkiej bitwie w Magnolii, czy dziwnych istotach w pobliżu dawnego Shirotsume. Aktualne czasy z pewnością dało się określić burzliwymi, jednak cudze problemy, jak te poza granicami państwa musiały zejść na dalszy plan.


Kobieta z pewnością się nie nudziła. Ścigająca ją przeszłość, utracone więzi z bliższą rodziną, czy przyjaciółka, która postanowiła najzwyczajniej w świecie się ulotnić. Ponadto Vista zdawała się nie mieć czasu z powodów obowiązków radnej, a Asteria w dalszym ciągu nie wróciła z ostatniej misji. Do tego też nadciągająca konferencja prasowa, w której miała wystąpić u boku samej szefowej rady, wyrażając oficjalne stanowisko gildii dla całego królestwa. Wszystko to zaledwie za trzy dni. Ponadto mistrzyni nie miała lekko. Krewni zmarłej syrenki z pewnością znieśli to dość dobrze. Przynajmniej na tyle dobrze, że nie licząc sformalizowanej oschłości, nie dałoby się wyłapać jakiegoś niezadowolenia z ich strony. Podziękowali za wsparcie w pochówku oraz poinformowali o tym, iż ceremonia odbędzie się w przyszłym tygodniu. Znacznie gorzej miała się sytuacja wdowy po panu Tacklecherry. Kobieta zdawała się skutecznie ignorować jakąkolwiek korespondencje. Do tego Fiołek nie uzyskała żadnej odpowiedzi z jej strony, czy ze strony jakiegokolwiek potomstwa jej nie-tak-dawnego, acz byłego wspólnika. Równie problematyczna zdawała się sprawa pana Zarnesta. Matka Maksyma z pewnością zdążyła już narobić niemałej, dość negatywnej reputacji względem Syrenek, dając się ponieść emocjom panującym w królestwie. Niemniej dopiero wczorajszego wieczoru do mistrzyni dotarło oficjalne pismo zawierające pytanie o możliwe spotkanie i omówienie odpowiednich kwestii. Jakby tego było mało, pismo opatrzone było pieczęcią jednej z czołowych kancelarii prawniczych Fiore. Teraz mogła się jednak zrelaksować nad kawą, ciastem i... podjąć stosowne decyzje. Nic innego raczej jej nie zostało, o ile nie liczyła na wyjazd na Hakobe i pustelniczy tryb życia.

/P.S. Możesz przerzucić swoje KP i zaklęcia do oddzielnego tematu tutaj w tym dziale o/